Stenen grenzen stellen
ik cheops weer
in de woestijn
kijk voor me uit
ben opgetogen
weet wat de macht
van zand zal zijn
in de sahara heb ik
dat zand moeten gedogen
zag nog de tartaren
de chinese muur verhalen
zij dropen af wilden gobi
als een eigen speelterrein
daar waar stenen grenzen
stellen is de mens keihard
toch voel ik geschiedenis van
vrij zijn heel diep in mijn hart
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Stenen grenzen stellen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.