Wrakken en koralen
ga de golven
voor je beuken
de zeeën splijten
in obsceen gebaar
op zoek naar het
ultieme waarvoor
ik altijd met je ga
duik naar dieptes
in het zwart
heb alles wel gehad
wrakken en koralen
haaien die me paaien
willen snaaien tot
ik jou eindelijk vind
in het labyrint
van riffen die
de dag bepalen
jij bent het kind
dat ik zo godvergeten
moegestreden toch
als schat kom halen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wrakken en koralen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.