INLOGGEN
«»

Ooit zal ik branden

trommelde gisteren
de stilte aan flarden
alles weerkaatste de
herrie was niet om te harden

ontspande het vel
legde de stokken
die zo wilden knokken
in mijn eigen hel

ooit zal ik branden
in het vuur van
gedachten en handen
nee nooit was het spel

heb aan het leven
zoveel gemist pas later
kon ik mijn warmte weer geven
aan ogen en de lach in jouw gezicht

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 21-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ooit zal ik branden’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.