«»
de stilte aan flarden
alles weerkaatste de
herrie was niet om te harden
ontspande het vel
legde de stokken
die zo wilden knokken
in mijn eigen hel
ooit zal ik branden
in het vuur van
gedachten en handen
nee nooit was het spel
heb aan het leven
zoveel gemist pas later
kon ik mijn warmte weer geven
aan ogen en de lach in jouw gezicht
Ooit zal ik branden
trommelde gisterende stilte aan flarden
alles weerkaatste de
herrie was niet om te harden
ontspande het vel
legde de stokken
die zo wilden knokken
in mijn eigen hel
ooit zal ik branden
in het vuur van
gedachten en handen
nee nooit was het spel
heb aan het leven
zoveel gemist pas later
kon ik mijn warmte weer geven
aan ogen en de lach in jouw gezicht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 21-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ooit zal ik branden’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]