INLOGGEN
«»

Haar laatste morgen

het lichte craquelé
verhaalde al het fijne
de scherpe groeven
donkerden de lijnen
vertelden van haar pijnen

nog strak
was haar profiel
de sterke neus
verzachtte in een
soepeler verschijnen

zij oversteeg
de tijd van moeten
en beslissen haar
woorden wissen voor
het eerst onenigheid

zij begrijpt
ogen vol met mededogen
de relativiteit van zorgen
leeft nu en ook misschien
haar laatste morgen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 21-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Haar laatste morgen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.