Je blik van schrik
bracht je weg
de laatste trein
zwaaide je vaarwel
terwijl ik bij je wilde zijn
wist dat we
ontspoorden als ik
je zo liet gaan voelde
dat we bij elkander hoorden
surfde met je mee
de buitenkant hield
niet mijn hand en in
de bocht was ik verloren
heb je blik van schrik
door het beslagen raam gezien
ondanks alles voelde ik me
in het gaan nog hemels uitverkoren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Je blik van schrik’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.