INLOGGEN
«»

De schoot is uitgedroogd

soms draag ik
leven van handen
die niet geven

waarvan de borsten
zijn verschrompeld en
de schoot is uitgedroogd

nog ongeboren
zijn talenten die blind
zichzelf niet herkennen

waarvan de kern bevroren
is in middelmatigheid
van winters alle dag

maar leven kent geen tijd
jouw handen dragen die gaven
geven ons de eeuwigheid

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De schoot is uitgedroogd’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.