Regen loogt tot soberheid
heb je adem
weer gevoeld
je handen lieten me
het uitzicht zien
verdwaalde rotsen
en een schrale boom
zijn takken door
de wind verwezen
helling is
de tegentijd
regen loogt
tot soberheid
rondt de rots
in windgetij
dwingt de berg
zich te kleinen
leven jaagt
in ijle lucht vrijt
haar kale strijd
onder de blote hemel
sterren zien
de vorst regeren
onder een ijzig
zwaar regime
alleen de zon kan
fel het leven keren
op het noorden
groeit de hel
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Regen loogt tot soberheid’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.