Bluf en poker

wil melker

zag de ogen
bluf en poker
jij bleef over
in de vrije val

mocht mijn chuutje
zelf vouwen gespte toch
wat zelfvertrouwen in
een klein reservescherm

tot we losten en er
fermen niet meer dorsten
ieder windigde zijn vrees
maar toch zijn we geweest

heb de chute geopend
toen ik angst zag
in jouw ogen voor het
samen landen na de vrije val

beneden lonkte alweer boven
wist me god van het heelal
maar in al vertrouwen laat ik toch
een ander niet mijn chuutje vouwen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 20-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Bluf en poker’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.