«»
ze bloeide heel alleen
op kale rots tussen
verdwaalde stenen
je ging er heen
zij steelde
in rozet van
stugge bladeren
bang om zon en warmte
te missen in haar aderen
je rook haar strijd
de geur van overleven
zij had haar pracht
kleurde praal voor even
met warm geopend bloot
in donkerrood heeft zij
zich aan de herfst gegeven
maar in het hart van
haar rozet komt al een
nieuwe loot tot leven
Zij steelde in rozet
je zag die bloemze bloeide heel alleen
op kale rots tussen
verdwaalde stenen
je ging er heen
zij steelde
in rozet van
stugge bladeren
bang om zon en warmte
te missen in haar aderen
je rook haar strijd
de geur van overleven
zij had haar pracht
kleurde praal voor even
met warm geopend bloot
in donkerrood heeft zij
zich aan de herfst gegeven
maar in het hart van
haar rozet komt al een
nieuwe loot tot leven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 20-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zij steelde in rozet’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]