INLOGGEN
«»

Je zwavelde licht

de stenen zijn zwaar
ik heb rotsen geopend
met veel dynamiet maar
jou echt gevonden
heb ik nog niet

zag wel je kleuren
voelde in aders
de weg naar spelonken
proefde je geuren in
een ondergronds meer

je zwavelde licht
borrelde warmte en liefde
op het eerste gezicht
in die intieme omhelzing
ben ik bijna gestikt

jij liet me duiken
en wees me de weg
langs de fuiken van dood
ik adem weer leven
ben terug uit de goot

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Je zwavelde licht’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.