Tussen helm en duin
zag de sculpturen
tussen helm en duin
hun exposé aan de zee
ze golfden gedachten
speelden met licht in het eindeloos
gaan van beweging en krachten
Zij houwden schuurden en zaagden
zelfs in langdurig polijsten
konden ze haar net nog niet raken
we vonden een steen
die de zee heeft gedragen haar ronding
cirkelt volmaakt het menselijk vragen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tussen helm en duin’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.