Kathedraal koelte
ik zoek stilte
kathedraal koelte en
de rust van eeuwen
ik vond ze daar
gesokkeld en verheven
tot heiligheid
zag hart en ogen
hun leven hebben zij
tussen mens en dier
bewogen maar eenmaal
boven restte pas
het echt geloven
hoor de litanieën
mensen op de knieën
ik bid en zie
de wierook kringelen
in het onnavolgbaar
zacht devote slingeren
ik cryp nog voor
de toren magistraal
ten hemel reikt
daar heeft de dood
haar zicht geschreven op
stenen van de eeuwigheid
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kathedraal koelte’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.