De pijn van leven

wil melker

je wordt gekoesterd
door de aandacht
van gelopen races
warmte delend
met herinnering
betrouwbaarheid en
nostalgie van vroeger
helaas er zit nu
geen beweging in

geen spanning en
de pijn van leven
op het scherpst
soms was het fijn
dalen diep de toppen
waren onbegrensd
zo’n leven wordt door
jou niet meer gewenst

jij wilt de zekerheid
het oude gewaardeerd
niet meer op avontuur
nooit de honger
naar het volgend uur
die emoties door je bloed
vermijd je nu voorgoed

je hebt gekozen
voor het spelen
gedachteloos in spel
jouw tijd lijkt
al geweest je hobby
is helaas voor
anderen geen feest

geen avontuur
van aarde water
vuur ravijnen
diepzeeduiken
en tonijnen
zelfs vulkanen
zijn te duur

maar onrust
roept
het ongeziene
wenkt naar
onbetreden land
kom ga mee
geef mij
nog eenmaal
weer je hand