«»
en langs je kaken
laait het hellevuur
kraait uit een
verdoemde schoot
je eerste uur
trapt de hemel
in het aardse slijk
brandt emoties af
speelt geraamte
met je eigen lijk
in de hel van vel
slechts een handvol
dorre zielen siert
je droef bestaan
want je ego blaast
slechts echo’s kan
dit leven niet meer aan
Speelt geraamte
je lacht tanden blooten langs je kaken
laait het hellevuur
kraait uit een
verdoemde schoot
je eerste uur
trapt de hemel
in het aardse slijk
brandt emoties af
speelt geraamte
met je eigen lijk
in de hel van vel
slechts een handvol
dorre zielen siert
je droef bestaan
want je ego blaast
slechts echo’s kan
dit leven niet meer aan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 15-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Speelt geraamte’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]