Hun stilte hoor ik nog

wil melker

gezichten om me heen
handen die me raken
ze schreeuwen
ogen dwingen me
mezelf kleiner te gaan maken

ze kijken door me heen
ik kan ze niet meer voelen
alleen hun stilte hoor ik nog
warmte en mijn hart zijn weg
ik zie alleen die smoelen

handen hebben overal
hun vingers neer gezet
mijn haar op huid en genen
mijn dromen hebben ze bezet
hun afdrukken zijn overal verschenen

ze grijpen in verkoesteren
wat anders is tot abnormaal
jatten ieder stukje eigenheid
chanteren met bedreigend zijn
en iedereen laat ze begaan

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 14-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Hun stilte hoor ik nog’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.