knietjes knookten
ze ademde
vergane glorie
knietjes knookten
in te korte rok
donkere uitgroei
in de blonde lok
ze klassiekte
een vergeten mode
wiebelde op hoge hakjes
trippelde te kleine pasjes
fluisterde een haags accent
snoepte iets te vaak gebakjes
verkeerde in de
hoogste kringen
maar haar val kwam snel
die cirkels zijn gesloten
ze probeerde het nog wel maar
kende niet de regels van hun spel
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘knietjes knookten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.