INLOGGEN
«»

wiekte wanhopig

angst was
mijn vlinder
vloog mij en
de liefde voorbij
fladderde onrust
wiekte wanhopig
verrotte mijn leven
vernietigde mij

ik jatte emoties
verzoop mijn gevoel
neukte me suf
viel op mijn smoel
loog en bedroog om
niet eenzaam te zijn
haatte die koppen
in de ogen mijn pijn

ik ben ik was
besta nu niet meer
angst dekte alles
ik ben het zat
lief zonder vrienden
lijf zonder hart
vandaag de beslissing
kapot of een start

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘wiekte wanhopig’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.