INLOGGEN
«»

je masker van as

je bleef staan
stopte met bewegen
ogen ontsnapten

je lachte verstild
vluchtig en blij
keek naar mij

schudde ijs
uit emoties
ontdooide je handen

omvatte met woorden
het vuur in de pijn
van verbranden

je masker van as
vervloog in
verstikkende rook

angst werd
weer zichtbaar in
schuld en de schande

tranen kwamen
want liefde was
niet meer voorhanden

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘je masker van as’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.