INLOGGEN
«»

Naamloos van gezicht

heb jij het land gezien
waarheen we vluchten
gisteren en vandaag
mijn benen kunnen
niets meer dragen
omdat ik uitgelopen ben
herinneringen hatend
vergetend slapend

heb jij de weg gezien
in het ons beloofde land
we zijn verdwaald
op wegen die niet leiden.
gedoemd tot stappen terug
naamloos van gezicht
herkenbaar lijdend eerloos
tegen onrecht strijdend

heb jij het huis gezien
waar oorlog inbrak
door de ramen
geweld de muren schudde
en de ruiten brak
vuur vertrouwen schroeide
zodat weerzien
niet meer mogelijk was

heb jij de plaats gezien
waar mensen leven
ruimte gevend aan elkaar
waar ontmoeten is
met hart en ogen open
warmte en vertrouwen
weer de waarde krijgt in
het respecteren van elkaar

kom wijs mij die plaats
we gaan er heen
ik ben te lang alleen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Naamloos van gezicht’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.