INLOGGEN
«»

zwartgrijs kil neergezet

een potloodstreep
zwartgrijs
kil neergezet
verstild zijn lot
van de vluchteling
hij wordt het land
snel uitgezet

bezittingloos
was hij vertrokken
idealen als bagage
familiebanden
brandend in zijn hart
zijn toekomst werd
weer wit is al dat zwart

de aankomst
in het nieuwe land
was overweldigend
men kende al zijn naam
de vrijheid om
te gaan en staan
voelde verfrissend aan

vrij maar wel
om acht uur
in het opvanghuis
de vreemde blikken
van de mensen prikten
hun ogen dachten
je hoort hier niet thuis

vrij als niemand je verstaat
als je niet deel mag nemen
aan het leven om je heen
begint vrijheid te vervagen
onzekerheid te knagen
geborgenheid verdwijnt
en wantrouwen verschijnt

daar sta je weer alleen
met de wereld om je heen
geen kant kunt je meer op
bij teruggaan wacht de strop
is alles dan voor niets geweest
een potloodstreep
zwartgrijs zo weggeveegd

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zwartgrijs kil neergezet’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.