INLOGGEN
«»

die vollemaanse nacht

in verona
ben ik opgestaan
heb de opera laten zitten
hun zang en dans kwam
in het steen dat
slaven mochten bikken


die vollemaanse nacht
kende geen einde
ik zeilde overgoten
uit en laveerde
adriatisch op het
scherp van de partijen


ik zag
hun werelden
in tal van zeeën
legde aan op kusten
die separistisch om
toeristen vreeën


ankerde de bosporus
waar cerberus zijn
tweelinghonden riep en
charon zei de styx is
te ondiep en ik omkeerde
het leven is me veel te lief

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 13-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘die vollemaanse nacht’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.