op laatste benen
je zwaaide
in gebaar
de rest
bleef hangen
vol verlangen in
opgedroogd verdriet
ik wist
dat je daar liep
op laatste benen
nu ga je
er vandoor
traceer slechts
enkel spoor
maar laat de
planten groeien
die ons
in bloei ooit
konden boeien
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘op laatste benen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.