INLOGGEN
«»

op laatste benen

je zwaaide
in gebaar
de rest
bleef hangen
vol verlangen in
opgedroogd verdriet


ik wist
dat je daar liep
op laatste benen

nu ga je
er vandoor
traceer slechts
enkel spoor


maar laat de
planten groeien
die ons
in bloei ooit
konden boeien

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 13-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘op laatste benen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.