mens zonder vragen
zon als maan
het andere licht
verzachtte mijn pijn
zwart uit gebroken
verleden werd wit
helend in heden
daglicht was
mat in kristal van
zuivere waarheid
wantrouwen vrat
aan mijn zicht sloeg
een gat in mijn leven
leefde de dagen
slagen die vielen
gaten in groei
verkleumde tot hoopje
mens zonder vragen
kind nooit in bloei
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘mens zonder vragen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.