met ogen als gezicht
onderbelicht
met ogen als gezicht
was achteloos
op een stapel poses
van anderen gelegd
jij lag daar echt
willekeur
sorteerde plaats
je blik gaf toeval
weinig keus
je arrogante neus
beheerst de sfeer
en tekent
voor de laatste keer
mijn god
je vilde mij
jouw wil te sterk
voor mijn gevoel
je overdonderde
mijn ruimte
ik kon slechts
gissen naar wat
je bedoelt
ik was mijn
eigen strop
aanhalig
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘met ogen als gezicht’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.