stenen slechts een straat
je wilde lief nog liever zijn
geur en kleur verdansen
in de morgen de nachten
bijgelicht door maneschijn
ik bijt met rammelende
tanden in je gammele teksten
spuug gal over verzonnen zin
en braak emoties kotsend uit
ik hikte van je troep
verdomde je clichés te slikken
stikken zul je in je eigen drek
want wat jij schrijft is gek
gelepeld uit banaliteiten
jouw klinkers stenen slechts een straat
zullen nooit het pad verweggen
naar brede lanen of allee’s
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘stenen slechts een straat’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.