leven krimpt tot een gebaar
de klok verslaat de tijd al trager
leven krimpt tot een gebaar en blik
langzaam is er rust gekomen
als stilte in de ochtendmist
huizen dromen tegen heuvels
onder hemels wit en blauw
zachte flarden ruisen uit het dal
vermengd met geuren van verval
water kabbelt litanieën
pluizen dollen in de wind
kleuren delen groenversnijdend
schilderachtig zomers ruimte in
dwalende langs bomen
een holle weg de heuvel op
hoorde ik de kilometers komen
van de drukte op de grote weg
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘leven krimpt tot een gebaar’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.