rook stijgt vers gebrand

wil melker

zon verregent
goudgerand
rook stijgt
vers gebrand
langs zwart
gedolven aarde
vernieuwend
over leven in
herschapen
vast verband


koffie wacht
cake verkeuvelt
in een traan
de tissuelach
verzacht verdriet
het mompelen
zwelt aan
vergetelheid
de werkelijkheid
was even kwijt

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 12-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘rook stijgt vers gebrand’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.