fragmenten uit mijn leven

wil melker

er ging een vreemde
langs mij heen
koud en stil
door merg en been
de samenhang verdween

ik was er wel
maar had niets meer
met de dingen die mij lagen
die mijn bestaan
zijn reden gaven

een dunne lijn verbond mij
met de werkelijkheid
wat ik presenteerde
wat ik formuleerde
was niet meer van mij

de vreemde keek mij aan
keek door mijn ogen naar
fragmenten uit mijn leven
leugens en mijn dromen
die nooit zijn uitgekomen

ik ben weer terug
maar bang bang voor
de vreemde die naast
mijn geest ook nog
mijn lichaam claimde

ben ik nog wel
degene die ik was
of moet ik mij
gaan delen met jou
met meer met velen