mijn stenen bruiden
ik weet mijn stenen bruiden
koketterend met basalt
de lustigste van allen
is vastgezet in warm asfalt
ze lokken zee
in eb nog heel verlegen
golven samen nieuw gebied
dat met vloed meer kansen biedt
daar ruist de branding
weer het nieuwe lied
van komen en van gaan onder
springtij bij een volle maan
uitgeteld na lange uren
spat wit schuim in op
stenen bruiden in aflopend tij
eindelijk is de conceptie weer voorbij
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘mijn stenen bruiden’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.