vervlieg de dagen die mij resten
ik ben vanochtend opgestaan
wilde naar de zon
was opgetogen toen ik zag
hoe licht van donker won
mijn vleugels zijn nog rauw
van kou vannacht en onvervuld verlangen
warmte moet mijn vleugels nog behangen
met de kleur van onverwacht
ik wiek van bloem naar druppel dauw
een koud ontbijtje en dan gauw
mijn vlucht naar vlindertuinen
uren dollen en naar nectar struinen
ik fladder zo mijn leven door
vervlieg de dagen die mij resten
heb geen nest hooguit een blad
voor als de regen mij wil pesten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘vervlieg de dagen die mij resten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.