ogen in gebarentaal

wil melker

het kransje is kapot
de thee
werd heet gedronken
orenloze glazen
brandden handen
lippenpijn als straf
voor gretig zijn


in knusheid
warmen oude lijven
oogjes in gebarentaal
handen pakken
bibberend een doekje
vingers graaien
naar een sjaal
een ketting rinkelt
langs een dunne pols
roddels maken dagen vol


de thee was heet
de kransjes vers
een lege stoel
werd weggehaald
nu dichter bij elkaar
maar bang
kou kroop op
en in de kring
verstoorde zij
geruststelling


het kransje
bij de thee
het is kapot
gebroken in de schaal
zo gaan wij allemaal