gloeit na als hel
nee ik vervel niet meer
geen nieuwe roze huid
die jeugdigheid
naar buiten uit
scheur stukjes leven
die ooit geluk
hebben gegeven
zo uit mijn vel
het schoont
verlost me van
herinnering maar
gloeit na als hel
zo raak ik de kern
voel me in genaakbaarheid
zo ferm want ik ben
gelukkig alle ballast kwijt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘gloeit na als hel’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.