vlammen vertellen uit vuur zijn verhalen

wil melker

de vagebond
streelt bergen rond
werp duister in ravijnen

vingers van zijn handen
slijten jarenlang de tanden
van scherpe bergkammen

zijn mantel wappert over
heuvels en in dalen vertellen
vlammen uit vuur zijn verhalen

zijn armen zwaaien en
draaien de wereld wijder
hij is de bevrijder van de wind

blaast met wangen vol
de wolken weer het hoofd
op hol tot een orkaan ontstaat

en hij zich in de stilte van
het oog omgeven door een
regenboog hervindt als wind

hij heerst en onderwerpt
de natuur met vlagen die in
zijn druppels eeuwig leven dragen