punt zijn staf met steen
bleke bekken galmen hun
onnozelheid in kaalslag
door de dikke vachten
groen staat verderop
te wachten en de herder
punt zijn staf met steen
totdat het dwars geluid
zich weer laat horen
de kudde wordt dan één
de geest gaat jagen
op de prooi het anderszijn
wordt in het nauw gedreven
honden leiden het venijn
hoeven trappen alles fijn
er is geen ander leven
kaalgeschoren lijven
mekkeren de wereld vol
wollig moet het blijven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘punt zijn staf met steen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.