INLOGGEN
«»

groet een buitenkind

buiten raast de wind
de druppels tegen ramen
en groet een buitenkind


een bloem van water
spreidt zich uit
bloeit tegen de ruit


ik wil haar plukken
maar ze groeit in
mist en tegenlicht


ze maakt me triest
in luwte was haar
schoonheid niet verloren


het einde zucht
er is geen stop
we rijden rondjes


elkaar achterna
op hetzelfde spoor
we duwen door en door

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 11-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘groet een buitenkind’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.