wakkert in een constant dromen

wil melker

sereen zijn
lichaamsdelen om je heen
geordend in ontspannen
in Godsnaam bid je
laat de slaap me vangen


weer is er die stip
zwarter dan de nacht
die langzaam groter wordt
zich door de muren boort
die jij hebt opgetrokken


je ademt zacht
maar voelt je al
verkracht door wat
er nu gebeuren gaat
totaal buiten je macht


je wakkert in een
constant dromen gaat
de gnomen steeds te lijf
zodat je badend in het zweet
weer eenzaam achterblijft


nooit zal jij je
overgeven aan wat leven
naar je stuurt de uren duren
lang maar jij zult wachten tot het
licht weer klaar is met overnachten