«»
azuurde je de hemel
verschoof het prisma
van het gans heelal
in kou kwam helderheid
de ultra violette stralen
konden nu hun gram gaan
halen op de onbedekte huid
het aardse aangezicht
verkankerde voor mens
en dier veranderde het
leven in een eindeloze hel
de zon scheen fel
en zonder ozonlaag
muteerde evolutie
tot de laatste plaag
een dode sintel
die zijn dagen draait
geen hand die nu nog graait
naar voedsel tussen de ruïnes
ijle lucht een streepje blauw
terwijl de temperatuur het
absolute nulpunt nadert
is dit de hemel nou
azuurde je de hemel
in blauw kristalazuurde je de hemel
verschoof het prisma
van het gans heelal
in kou kwam helderheid
de ultra violette stralen
konden nu hun gram gaan
halen op de onbedekte huid
het aardse aangezicht
verkankerde voor mens
en dier veranderde het
leven in een eindeloze hel
de zon scheen fel
en zonder ozonlaag
muteerde evolutie
tot de laatste plaag
een dode sintel
die zijn dagen draait
geen hand die nu nog graait
naar voedsel tussen de ruïnes
ijle lucht een streepje blauw
terwijl de temperatuur het
absolute nulpunt nadert
is dit de hemel nou
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘azuurde je de hemel’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]