duik mijn slotgracht in

wil melker

mijn kasteel is gevallen
de slotgracht heeft gefaald
bandieten zijn weer binnen
hebben koppen van de romp gehaald

ik sprong, mijn schaduw heeft
me opgelapt toch word ik
weer gehangen in de grijns van
hen die mij hebben gevangen

de torenkamer was te groot
in uitzicht over leven en de dood
toch ga ik hen ontsnappen door met
een andere verslaving aan te pappen

treed in het koninkrijk van
zeven geesten, zij willen geld
zorgen voor mijn beesten
tot wij door honger zijn geveld

ik heb het opgegeven
dit leven is een spel dat wordt
gespeeld door wezensvreemden
ik duik mijn slotgracht in, vaarwel