voor een laatste glas
drank had zacht
zijn web gelegd
rond mijn bestaan
ik had me bijna laten gaan
liet me wiegen
op zijn draden zou ook
zelfs mijn vriend verraden
voor een laatste glas
maar uit hoeken
loert de dood die met
zijn spinnepoot de trilling
aanvoelt van mijn hoge nood
ik laat me nog niet pakken
kap nu met het vatten van
de glaasjes vrijheid in mijn cel
die gevangenis zeg ik nu eindelijk vaarwel
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 11-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘voor een laatste glas’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.