INLOGGEN
«»

woorden stoepten als tegels

ik zag je gezicht
in begrijpen
je voelde mijn reiken
naar steun


je handen zijn open
met een arm om me heen
zijn we langs stralen gelopen
daar waar de zon voor ons scheen


we hadden geen doel
maar woorden
stoepten als tegels
en vormden het pad


we hebben alles gehad
in zinnen zijn we vergeten
wat we hoorden te weten en zijn
daarmee klaar jullie bekijken het maar

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 10-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘woorden stoepten als tegels’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.