«»
schreeuwt gezichten
flikkert schaduw en
ontbloot een kille angst
duister rolt
zwartdonker tegen muren
echo's kraken
schurend door de nacht
schimmen schichten
uit de wereld van de geest
geluiden klinken harder
terug van weggeweest
maken barsten in gedachten
ideeën exploderen rond
chaos staat te wachten
woorden spugen uit mijn mond
ze gaan me grijpen
kan geen kant meer op
nog zeul ik met de lijken
geboren in mijn kop
nog zeul ik met de lijken
weerlichtschreeuwt gezichten
flikkert schaduw en
ontbloot een kille angst
duister rolt
zwartdonker tegen muren
echo's kraken
schurend door de nacht
schimmen schichten
uit de wereld van de geest
geluiden klinken harder
terug van weggeweest
maken barsten in gedachten
ideeën exploderen rond
chaos staat te wachten
woorden spugen uit mijn mond
ze gaan me grijpen
kan geen kant meer op
nog zeul ik met de lijken
geboren in mijn kop
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 10-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘nog zeul ik met de lijken’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]