alleen handen voer voor ogen
vreemde ogen kijken
laten ongenoegen blijken
vervloeken me tot in de hel
is dit mijn wereld wel
ik kijk slechts door
de ruiten van mijn geest
kan nog niet naar buiten
chaos is weer langs geweest
handen doen niet
wat ik wil mijn lijf
verkrampt zodat ik gil
ik eis mijn eigen vel
loop met benen die
me niet meer mogen
voeten zijn weer blind
alleen handen voer voor ogen
ik zoek de wereld bij elkaar
gesprokkeld uit vergeten
spreken is een loos gebaar
is leven enkel vreten?
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘alleen handen voer voor ogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.