INLOGGEN
«»

Drieluik

Ontheemd

Weids is de lucht daarbuiten;
vensters weerspiegelen de verte
en sluiten het leven
binnen de witte muren buiten.

Heimwee ligt verborgen
onder lakens,
ondoorschijnend wit;
oneindig lijkt de tijd tot morgen.

Zo ontstaat het wachten
binnen een ontheemde wereld
waarin de sluier van de nacht
het onrustig hart zal verzachten.

Tijd

Verloren lijkt de tijd;
vertraagd ontvouwt het leven
zich, ontdaan van alle zekerheid,
door witte muren omgeven.

Tijd van leven

Witte muren verliezen hun dichtheid;
terwijl schaduwen ontraadselen
door zonlicht in de kamer
wordt het leven bewaarheid.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-03-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Wicky Steevensz
Actief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Drieluik’ van Wicky Steevensz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.