Verzoening

Wicky Steevensz

In vervlogen tijden
danste ik in elke kroeg,
leefde ik drinkend en onbesuisd,
nog niet beducht voor komend lijden.

Onmetelijk kwam het bestaan
mij voor, niet wetende
dat de tijd, sneller dan verwacht,
mij zou verlossen uit die waan.

Nu de tijd niet langer kan verhelen
sporen, zo het leven die achterlaat,
zie ik mijzelf weerspiegeld
en denk: ”ach,wat kunnen mij die rimpels schelen..”