INLOGGEN
«»

Verzoening

In vervlogen tijden
danste ik in elke kroeg,
leefde ik drinkend en onbesuisd,
nog niet beducht voor komend lijden.

Onmetelijk kwam het bestaan
mij voor, niet wetende
dat de tijd, sneller dan verwacht,
mij zou verlossen uit die waan.

Nu de tijd niet langer kan verhelen
sporen, zo het leven die achterlaat,
zie ik mijzelf weerspiegeld
en denk: ”ach,wat kunnen mij die rimpels schelen..”

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-03-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Wicky Steevensz
Actief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verzoening’ van Wicky Steevensz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.