«»
danste ik in elke kroeg,
leefde ik drinkend en onbesuisd,
nog niet beducht voor komend lijden.
Onmetelijk kwam het bestaan
mij voor, niet wetende
dat de tijd, sneller dan verwacht,
mij zou verlossen uit die waan.
Nu de tijd niet langer kan verhelen
sporen, zo het leven die achterlaat,
zie ik mijzelf weerspiegeld
en denk: ”ach,wat kunnen mij die rimpels schelen..”
Verzoening
In vervlogen tijdendanste ik in elke kroeg,
leefde ik drinkend en onbesuisd,
nog niet beducht voor komend lijden.
Onmetelijk kwam het bestaan
mij voor, niet wetende
dat de tijd, sneller dan verwacht,
mij zou verlossen uit die waan.
Nu de tijd niet langer kan verhelen
sporen, zo het leven die achterlaat,
zie ik mijzelf weerspiegeld
en denk: ”ach,wat kunnen mij die rimpels schelen..”
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 08-03-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Wicky SteevenszActief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verzoening’ van Wicky Steevensz zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]