Weerzien met mijn stad
Arnhem, stad waar ik mijn jeugd genoot.
Mijn ziel zwierf jaren door jouw straten;
waar menig kroeg mij in haar armen sloot.
Waarom heb je mij nu verlaten?
Winkels nu, waar eens tapbier op mij wachtte;
een snelle hap, waar eens ik naar liefde smachtte.
Alleen de brug waarvan ik niet springen dorst
rest..
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-02-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
De Dichter (Actief sinds: 07-02-2015)
Informatie bij het gedicht
7 december 2008
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Weerzien met mijn stad’ van De Dichter zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.