Een naamloos existeren
een naamloos existeren
dat van de tijd
heb ik nooit geweten
hij heeft mij altijd
op de hielen gezeten
dat ervaarde ik later pas
zag de wereld
als een uitdaging
waarvoor ik steeds
vol ben gegaan in een
toch heel druk bestaan
jarenlang ging
alles voor de wind
het goede pad gehad
toen merkte ik dat
ik mezelf vergeten was
alles bereikt en niet geleefd
in een naamloos existeren
met het unieke dat er is
ga ik het opnieuw proberen
als de tijd mij dat zal willen leren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 24-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Informatie bij het gedicht
24/01/2015
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een naamloos existeren’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.