«»
in de bomen
hoor het fluisteren
in de mist
in de sneeuw
dansen mijn dromen
ik zwaai naar vorst in
een winters vergezicht
wat heb ik toch met stenen
die ik warm in mijn hand
geraapt zijn ze verdwenen
van waar ze zijn beland
ben ik uit rots gehouwen
leef ik in dat verband
mag men op mij bouwen of
heb ik dat in eigen hand
ze staan gestapeld om me heen
de symbolen uit mijn leven
toch voel ik me vaak alleen
want ik ben niet echt van steen
ik ben niet echt van steen
ik zie levenin de bomen
hoor het fluisteren
in de mist
in de sneeuw
dansen mijn dromen
ik zwaai naar vorst in
een winters vergezicht
wat heb ik toch met stenen
die ik warm in mijn hand
geraapt zijn ze verdwenen
van waar ze zijn beland
ben ik uit rots gehouwen
leef ik in dat verband
mag men op mij bouwen of
heb ik dat in eigen hand
ze staan gestapeld om me heen
de symbolen uit mijn leven
toch voel ik me vaak alleen
want ik ben niet echt van steen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 03-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘ik ben niet echt van steen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Levensgedichten
Nieuwste gedichten
- [ Licht-schuw ]
- [ Sombere zeurpiet ]
- [ Er is een naam voor ]
- [ Lange schaduwen ]
- [ Om zeep helpen ]
- [ Een woordspel ]