Klaproos

wil melker

Dood, rood violet in gebed.
Tranen veraarden,
verdwijnen langs stenen,
stromend verdriet.

Water, glijdend als zilver,
bedding verschonend,
spattend, de regenboog
klonend, in nevels van kleur.

Vallend, dood drijvend
in zilver, traag landend,
mijn klaproos, jouw hart,
verloren aan zwart.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 03-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Klaproos’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.